تا دوردستِ منظره، دشت است و باد و باد
من بادْگردِ دشتم و از دشت راندهام
تا دوردستِ منظره، کوه است و برف و برف
من برفکاوِ کوهم و از کوه ماندهام.
اکنون درین مغاکِ غماندود، شببهشب
تابوتهای خالی در خاک میکنم.
موجی شکسته میرسد از دور و من عبوس
با پنجههای درد بر او دست میزنم.
☘بازی های کودکی حکمت داشت:...
ما را در سایت ☘بازی های کودکی حکمت داشت: دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : mahdihajalipoor بازدید : 132 تاريخ : پنجشنبه 12 ارديبهشت 1398 ساعت: 12:04